terça-feira, 26 de abril de 2011

A luz volveuse opaca



polo tanto decidín viaxar na
nocturnidade
aliñarme axexante tralos vencidos
vaites, é estraño, aínda son unha amante
inconsútil
De súpeto as xanelas visten enreixados
e evocan tempos malditos
Eu tento argallar un número indefinido de
metáforas
para que non me invada a invernía da incerteza
Se existe un oco onde agochar os medos
Primeiro déixame sentir a calor dos teus beizos



Licença Creative Commons

This work is licensed under a Creative Commons Atribuição-Uso não-comercial-Vedada a criação de obras derivadas 3.0 Unported License.

domingo, 17 de abril de 2011

Aínda son unha amante inconsútil



Os zapatos de taco alto apertan moito

así a todo, axusto aínda máis
os meus pés de moneca e pego un
pincho
os brincos deixan pegadas nos instantes
que xorden intempestivos
As tépedas néboas dormen